Trwająca od przeszło dwu lat pandemia koronawirusa przyniosła nam wiele lęków, obaw o przyszłość, a wielu z nas dosłownie wywróciła życie do góry nogami. W dobie zamykających się co chwilę mniejszych i większych firm i niepewności co do utrzymania dotychczasowych stanowisk pracy, musieliśmy jeszcze raz, od początku, ustalić swoje priorytety i w szaleńczym tempie dostosować się do rozgrywających się na naszych oczach zmian.
Wygląd i kondycja naszej skóry bywa często odzwierciedlaniem naszych codziennych potyczek z życiem, miernikiem tego w jaki sposób obchodzimy się sami ze sobą i swoim ciałem. Bywa także niekiedy najbardziej widoczną odpowiedzią na stres i zmęczenie, i to nie tylko z powodu utrwalającej się mimiki czy przybywających na twarzy zmarszczek.
Wśród wielu przyczyn chronicznego stresu można wymienić i te, które znane są powszechnie, jak: ogromne tempo życia, kryzysy ekonomiczne, nadmiernie wyczerpująca praca (lub jej brak), problemy wewnątrzrodzinne, czy wreszcie poważna choroba lub śmierć bliskiej osoby, ale również i te, które są mniej znane i dojrzewają przez lata, odbierając nam stopniowo energię i chęci do życia.
Wśród wielu ludzi panuje przekonanie, że optymistą bądź pesymistą człowiek się rodzi, a pozytywne nastawienie do świata i ludzi dziedziczymy w dużym stopniu w genach i poprzez nastawienie do rzeczywistości naszych najbliższych. Wciąż bardzo mało wiemy jednak o mechanizmach, które działają w ten sposób, że potrafimy cieszyć się życiem bądź nie. Wiadomo jednak, że za […]
Najczęściej to lęk uruchamia to wszystko w nas, czego nie chcielibyśmy na co dzień zobaczyć. I każdy z nas musi go oswoić na swój sposób, aby godnie przetrwać. Być może obnaży on także tę pozytywną stronę naszej osobowości i będziemy mile zaskoczeni, gdy odkryjemy radość czerpaną z codziennych, zwykłych spraw: wspólnego spaceru, zabawy z dziećmi w chowanego, sprzątania, gotowania, dawno odkładanej rozmowy z mamą przez telefon i kawy, którą ktoś być może poda nam z niespotykaną dotąd czułością.
Stres jest na ogół wyzwaniem, próbą, w obliczu której testowane są nasze zdolności adaptacyjne do Stres jest na ogół wyzwaniem, próbą, w obliczu której testowane są nasze zdolności adaptacyjne do zmieniającej się dynamicznie rzeczywistości. Każdy człowiek reaguje na to wyzwanie odmiennie: niektórych stres paraliżuje, niektórych mobilizuje do działania czy zwiększenia wysiłków, ale na pewno stres nie jest czymś, co pozostawia naszą psychikę i ciało w stanie obojętnym.
Ostra stresowa reakcja poporodowa zdarza się średnio raz na 1000 porodów i rozpoczyna się w trakcie porodu lub kilka godzin po urodzeniu dziecka. W tym zaburzeniu kobieta przeżywa poród jako traumatyczne przeżycie, rozpamiętuje go i patrzy na dziecko przez pryzmat negatywnych doświadczeń porodowych.
Nadchodzą TE dni. Udręka zarówno dla kobiety, jak i pozostającego z nią w związku mężczyzny oraz całego otoczenia. Płacz, rozdrażnienie, krzyki, wycofanie, płacz, lęk, izolacja, krzyki. I tak w kółko. Co miesiąc. W tym czasie relacje międzyludzkie mogą lec w gruzach, praca lub szkoła cierpi, pojawiają się wyrzuty sumienia. Dlaczego? Dlaczego się tak zachowuję?
Ostatnio pisząc któryś z kolei tekst, złapałem się na tym, że tematy są zazwyczaj dość trudne, wręcz depresyjne. Albo samobójstwo, albo choroby, albo inne – oczywiście niezwykle istotne, ale jednak – problemy. Tym razem będzie inaczej. Napiszę o tym, co nas uszczęśliwia!
Blizny na rękach, cięcia na nadgarstkach, ślady przypalania na nogach to niezaprzeczalne oznaki silnego wewnętrznego cierpienia i bezradności. Pojawiają się u coraz większej liczby osób, które nie radzą sobie z otaczajacym je światem jak i samym sobą. Badania pokazują, że ilość samouszkodzeń wśród młodzieży wzrasta lawinowo. Samouszkodzenia na przestrzeni ostatnich lat stały się poważnym problemem społecznym.
