Moje doświadczenie:
Jestem psychologiem oraz psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym w trakcie czteroletniego, całościowego szkolenia w Centrum CBT – placówce rekomendowanej przez Polskie Towarzystwo Terapii Poznawczej i Behawioralnej (PTTPB). Ukończyłem jednolite studia magisterskie z psychologii o specjalności klinicznej na Uniwersytecie SWPS.
Stale poszerzam swoje kompetencje zawodowe, uczestnicząc w kursach i szkoleniach – m.in. rocznym kursie Psychogastroenterologii oraz szkoleniu I stopnia z Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (TSR). W swojej pracy integruję podejście CBT z elementami DBT, TSR, NVC oraz praktyką uważności (mindfulness).
W pracy z osobami korzystającymi ze wsparcia szczególnie ważne jest dla mnie budowanie relacji opartej na zaufaniu, akceptacji i empatii. Uważam, że to właśnie poczucie bezpieczeństwa sprzyja otwartości, refleksji i wprowadzaniu zmian. Zwracam szczególną uwagę na holistyczne podejście do zdrowia psychicznego – interesuje mnie m.in. wpływ jakości snu oraz funkcjonowanie osi mózgowo-jelitowej.
Regularnie korzystam z superwizji, dbając o jakość i etykę swojej pracy. Jestem członkiem PTTPB.
Zakres:
- psychoterapia dorosłych.
Specjalizacja:
- Obniżony nastrój (depresja, brak motywacji i energii, trudność w odczuwaniu przyjemności, problemy z koncentracją, poczucie bezsensu)
- Zaburzenia lękowe (lęk społeczny, napady paniki, fobie, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne – OCD, PTSD)
- Niska samoocena
- Problemy w relacjach i komunikacji
- Trudność w regulacji emocji
- Przewlekły stres
- Problemy o charakterze psychosomatycznym objawiające się poprzez objawy z układu trawiennego takie jak: IBS, bóle brzucha, zaparcia, nudności, dyspepsja, zgaga czynnościowa
Sprawdź dostępne terminy! Rezerwuj online.
Nasi specjaliści:
Moje publikacje:
Zrozumieć SCHIZOFRENIKA
Dla wielu z nas pod słowem „schizofrenia” ukrywa się „coś” groźnego, obcego, a przede wszystkim niebezpiecznego. Z osobą okrzykniętą mianem „schizofrenika” wolimy nie mieć do czynienia. To pochodzące z greki słowo zdaje się odbierać choremu wszelkie przymioty człowieczeństwa. „Schizofrenik” nie jest osobą, nie posiada ludzkich cech, jest widziany przez pryzmat swojej choroby. Jest „wyrzutkiem” społeczeństwa, którego należy odseparować od tzw. „zdrowych”. Taka jest powszechna opinia o ludziach chorych na schizofrenię. Co zobaczymy, gdy odrzucimy nasze uprzedzenia, gdy odepniemy etykietę „wariata”?
