, ,

PTSD – niekończący się thriller

Zdarzenie traumatyczne ma charakter urazowy. Wiąże się z silnym wstrząsem na poziomie psychicznym i fizycznym. Udział w wypadku samochodowym, katastrofie naturalnej, bądź wywołanej działaniami człowieka, strata bliskiej osoby to uniwersalne, dla większości ludzi, przyczyny traumy, aczkolwiek traumę może wywołać również zdawałby się niegroźny dla większości z nas bodziec, wydarzenie. Wszystko zależy od naszych indywidualnych uwarunkowań. Następstwem traumy może być zespół stresu pourazowego (PTSD), charakteryzujący się ciągłym nawracaniem do wydarzenia urazowego, przeżywaniem go na nowo w teraźniejszości (flashbacki, koszmary senne), stałym napięciem, niemożliwością zrelaksowania się, unikaniem sytuacji, które mogłyby wywołać nieprzyjemne, przerażające wspomnienia. Życie osoby cierpiącej na zespół stresu pourazowego staje się ograniczone, poziom dyskomfortu drastycznie rośnie.
,

Otępienie – wielkie problemy geriatryczne

Kilkadziesiąt lat temu wszelkie zmiany zachodzące wokół nas odbywały się powoli. Dzięki temu świat wydawał się bardziej zrozumiały, stabilny i pewny. Obecnie wszystkie przekształcenia zachodzą w takim tempie, że nawyki i wartości wpajane w dzieciństwie dziś na nie wiele się przydają. Osoby starsze mogą mieć ogromną trudność z dostosowaniem się do dzisiejszych realiów, a otoczenie wydaje się być dla nich niezrozumiałe i obce. Zjawisko to powoduje narastające poczucie odosobnienia oraz alienacji w obszarze społeczeństwa. Młodsze pokolenia tolerują starość, ale nie jest ona już symbolem doświadczenia, mądrości lub wiedzy. Dzieje się tak szczególnie w społeczeństwach ukierunkowanych na aktualną wydajność człowieka.
,

Kryzys wieku średniego – czterdzieści lat minęło

Z czym się kojarzy… nową bryką, koleżanką z pracy, zmianą zajęcia, kursem doszkalającym, motocyklem, nałogowym uprawianiem sportu, whisky a może obozem przetrwania? Jak smakuje kryzys wieku średniego? Czy jest to smak goryczy czy umami. Czy postrzegamy go jako szansę czy stan zapalny, który wcześniej czy później minie – przynajmniej taką mamy nadzieję…
, ,

Życie po stracie

Straciłeś kogoś bliskiego? Przeżyłeś rozstanie? Pomimo, że nie masz siły rozpaczać i chciałbyś już stanąć na nogi, to czas żałoby jest potrzebny. Najgorsze, co możesz zrobić, to funkcjonować dalej na najwyższych obrotach i udawać, że wszystko jest ok. Z punktu widzenia zdrowia psychicznego żałobę trzeba przeżyć, nawet, jeśli to tak energochłonne i traumatyczne doświadczenie. Ucieczka od cierpienia spowoduje, że proces żałoby nie zostanie domknięty, a konsekwencje tego będą miały negatywny wpływ na jakość dalszego życia.
, , ,

Milczenie czy komunikacja – co jest złotem?

W każdym dniu naszego życia - począwszy od narodzin - komunikujemy się z otoczeniem. Codziennie wysyłamy i odbieramy niezliczone ilości komunikatów. Wpływ porozumiewania się na psychikę człowieka jest czymś oczywistym. Jednak, co z drugą stroną medalu? Czy nasze ciało może zareagować na komunikowanie się? Ponadto jaki wpływ na życie człowieka ma zdolność do komunikacji?
, , ,

Cyberspołeczeństwo

Gdy sięgam pamięcią do czasów dzieciństwa, bardzo wyraźnie powraca wiele wspomnień. Z wielkim sentymentem przypominam sobie te zielone lasy, skąpane w słońcu polany i złociste łany zbóż.
,

Zrozumieć SCHIZOFRENIKA

Dla wielu z nas pod słowem „schizofrenia” ukrywa się „coś” groźnego, obcego, a przede wszystkim niebezpiecznego. Z osobą okrzykniętą mianem „schizofrenika” wolimy nie mieć do czynienia. To pochodzące z greki słowo zdaje się odbierać choremu wszelkie przymioty człowieczeństwa. „Schizofrenik” nie jest osobą, nie posiada ludzkich cech, jest widziany przez pryzmat swojej choroby. Jest „wyrzutkiem” społeczeństwa, którego należy odseparować od tzw. „zdrowych”. Taka jest powszechna opinia o ludziach chorych na schizofrenię. Co zobaczymy, gdy odrzucimy nasze uprzedzenia, gdy odepniemy etykietę „wariata”?
, ,

Masz atak paniki? Nie panikuj.

Pojawia się nagle, bez żadnej zapowiedzi… Jest popołudnie. Prehistoryczny człowiek spożywa strawę w swojej jaskini. Nagle słyszy dźwięk, który postrzega jako zagrażający, niebezpieczny. To może być dźwięk skradającego się dzikiego zwierza, tudzież zbliżającej się żony. W opisanej sytuacji organizm naszego jaskiniowca, celem przetrwania, zaczyna przygotowywać się do walki lub ucieczki. Serce zwiększa ilość uderzeń, oddech staje się coraz szybszy. Celem podniesienia akcji serca jest dostarczenie substancji odżywczych do mięśni, których sprawność jest kluczowa w przypadku ewentualnej ucieczki lub walki.
, ,

Depresja sezonowa, czyli tęsknota za światłem

Depresja sezonowa - wredna, powraca. Przynosi smutek, rozdrażnienie, niechęć do działania, problemy ze snem, apetytem, suchość w ustach, kaszel, problemy z oddawaniem moczu. Jednym słowem ogarnia nas poczucie beznadziejności i rezygnacji. Jedynym, na co możesz mieć ochotę, to słodycze, bo Twój organizm domaga się węglowodanów.