konsultacja psychologiczna

Zwykle rozmowa z psychologiem, która umożliwi postawienie diagnozy lub wskazanie metod walki z problemem, wymaga kilku konsultacji. Pierwsza konsultacja psychologiczna jest wizytą dla pacjenta – opowiada on o powodzie wizyty, problemach lub objawach, z którymi się zmaga. Jeżeli jest to sytuacja kryzysowa, mogą towarzyszyć mu negatywne emocje, które psycholog przyjmuje ze spokojem i wyrozumiałością. W sytuacji gdy pacjent nie wie, jak ubrać w słowa swoją sytuację, specjalista może zadawać pytania pomocnicze. Może też dopytywać o kwestie związane z rodziną lub codziennym radzeniem sobie z problemami.

Po zebraniu wywiadu wstępnego i ustaleniu, jakie są oczekiwania pacjenta związane z konsultacjami, psycholog może zaproponować plan współpracy. Zrealizowanie tych etapów może wymagać więcej niż jednej konsultacji psychologicznej, ponieważ ważne jest możliwe dokładne poznanie pacjenta i trudności, z którymi się zmaga. W przypadku jasno zdefiniowanych trudności możemy otrzymać wskazówki, które ułatwią poszukanie skutecznego rozwiązania we własnym zakresie.

Złożone kwestie wymagają zwykle rozłożenia konsultacji na kilka spotkań. Podczas kolejnych wizyt psycholog lepiej określi całokształt sytuacji i będzie w stanie postawić diagnozę (np. depresja, zaburzenia lękowe), a także zaproponować metodę leczenia. Właśnie w takiej sytuacji może się okazać, że konieczna jest dłuższa praca nad trudnościami, a dalsze sugerowane postępowanie to psychoterapia lub konsultacja psychiatryczna.

Konsultacja to krótkoterminowa współpraca z terapeutą. Od 1 do 3 spotkań. Ma na celu identyfikację problemu, wstępną diagnozę, określenie możliwej formy pomocy psychologicznej oraz wzajemne poznanie terapeuty i pacjenta, co jest istotne w przypadku kontynuacji spotkań w procesie terapii. Umożliwia wstępne rozpoznanie obszarów deficytowych dedykowanych do ewentualnej pracy w ramach psychoterapii. Daje pacjentowi wiedzę na temat problemu i mechanizmów leżących u jego podłoża.
W odróżnieniu od psychoterapii konsultacja nie wiąże się z ingerowaniem i aktualizacją doświadczenia z przeszłości, restrukturyzacją poznawczą czy ustaleniem strategii pracy z problemem. Psychoterapia jest dużo bardziej złożonym procesem od konsultacji psychologicznej. Psychoterapia wymaga dużo wytrwałości i motywacji do pracy nad problemem. Trwa do 3 mcy do nawet kilku lat w przypadku złożonego i wieloobszarowego problemu.

We współczesnym świecie na szczęście co raz mniej słyszy się o wstydzie, strachu czy poczuciu bycia gorszym od reszty społeczeństwa przez osoby szukające pomocy w gabinecie psychoterapeuty. Wciąż jednak w obiegu są, często mylne i powielane bez zastanowienia, wyobrażenia i stereotypy dotyczące takiej wizyty, jej przebiegu i oczekiwanych skutków.

Problemy, z którymi pomaga uporać się psychoterapia, mogą jeszcze bardziej blokować i powodować strach przed zgłoszeniem się do specjalisty. Często możemy zadawać sobie pytania: „Czy jestem właściwą osobą?”, „Czy coś dzięki temu zyskam?” „Czy się nie ośmieszę?”, „Czy jest to skuteczna metoda?”. W przełamaniu tych obaw pomocne na pewno są różne kampanie społeczne zwracające uwagę na stygmatyzację czy wykluczenie z kręgów towarzyskich ludzi zmagających się np. z depresją, jak m.in. kampania „Twarze depresji. Nie oceniam. Akceptuję”, w której znane osoby dzielą się swoją historią powrotu do normalnego życia – często udanej dzięki psychoterapii.

Pośród wszystkich wątpliwości dotyczących skuteczności terapii, tej formy leczenia, ważne jest odpowiedzieć sobie na pytanie – czy nie warto mimo wszystko spróbować i dać sobie szansę na normalne funkcjonowanie w społeczeństwie, powrót chęci do działania lub próbę pozbycia się demonów utrudniających nam codzienne, normalne życie i relacje
z innymi ludźmi?

Pamiętajmy o tym, że psychoterapia nie jest tworem współczesnych nam czasów, lecz efektem wielu lat pracy i badań rzeszy naukowców m.in. nad zwiększeniem efektywności, skuteczności, udoskonalaniem technik oraz metod pracy psychoterapeuty, dostosowywaniem odpowiednich rodzajów psychoterapii itd. Choć przez te lata zmieniało się w tej dziedzinie bardzo wiele, nadrzędny cel pozostał ten sam – pomoc zgłaszającej się osobie w oparciu o kontakt międzyludzki, rozmowy oraz dogłębne poznanie istoty problemu (często bardzo złożonej i nieuświadomionej), co skutkować ma pozytywnymi zmianami, rozwojem emocjonalnym i nauką radzenia sobie z samym sobą.

Powody zgłaszania się do psychoterapeuty są różne i bardzo indywidualne, więc specjalista wybiera najbardziej właściwą metodę pracy z poszczególnym pacjentem w oparciu o dokonanie diagnozy problemu, dobiera również odpowiednie techniki psychoterapeutyczne oraz przewiduje czas trwania leczenia.

Decyzja o podjęciu psychoterapii powinna być jednak indywidualna, każdy może również sam wybrać odpowiednią dla siebie osobę psychoterapeuty – ostateczna droga wyboru rozwiązania problemów jest więc w Twoich rękach! Ważne jest również zaangażowanie i wspólny wysiłek obu stron psychoterapeuty i klienta w tę drogę powrotu do normalności.

Często trudno zaufać osobie „z zewnątrz”, ale musimy pamiętać, że psychoterapia przynosi skutki, a specjaliści – psychologowie – terapeuci posiadają konieczną wiedzę w tej dziedzinie i wachlarz skutecznych technik do walki z różnej maści problemami, bo cóż jest cenniejsze niż inwestycja w siebie.