W przeszłości natręctwa nazywane były często nerwicą natręctw. Obecnie nie używa się już tego określenia, choć często funkcjonuje w społeczeństwie i jest dobrze rozpoznawane. Zgodnie z klasyfikacją chorób nerwica natręctw to zaburzenie obsesyjno – kompulsyjne zaliczane do grupy zaburzeń lękowych.

Charakterystyczne dla choroby są obsesje, czyli natrętne myśli i kompulsje – czynności. Najczęściej spotykanymi natręctwami są te związane z przesadnym dbaniem o higienę, przede wszystkim z myciem rąk, unikaniem wszelkiego rodzaju zarazków, obsesje religijne. Osoby dotknięte OCD często narzekają na całkowitą dezorganizacje życia przez obsesje i kompulsje, np. wracanie wielokrotnie do domu, aby sprawdzić czy drzwi są zamknięte. Chory wie, że obsesje dotyczące niezamkniętego domu są irracjonalne, jednak ma przymus sprawdzenia zamka ponownie, dopiero czynność ta rozładowuje napięcie, choć często na krótko.

Nerwica myśli i zachowań

Jak wyżej wspomniano natrętne myśli, czyli obsesje, często prowadzą do wykonania czynności, jednak nie zawsze. Niejednokrotnie jest tak, że chory myśli obsesyjnie o wyrządzeniu krzywdy innym osobom. Zwykle jednak myśli takie nie przybierają realnej formy i nie przekładają się na działania, ponieważ sam chory wie, ze te myśli są intruzywne, pozostaje wobec nich krytyczny i nie akceptuje ich. Mimo jednak, iż zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne nie jest niebezpieczne dla osób trzecich, samemu choremu może poważnie utrudnić życie, gdy często zachowania natrętne dominują codzienną egzystencję.

Leczenie natręctw

Podobnie jak wszystkie inne zaburzenia lękowe – OCD leczymy za pomocą psychoterapii. Każda terapia jest indywidualnie planowana dla każdego przypadku, gdyż leczenie i jej przebieg zależne jest od uwarunkowań chorego, charakteru jego natręctwa i motywacji klienta. Czasem wspomagająco na początku terapii, konieczne okazuje się też sięgnięcie po leki, przede wszystkim antydepresanty. ​​​