Twoje ciało zaczyna krzyczeć? Jedna iskra dzieli Cię od wybuchu? Masz już dość życia w ciągłym napięciu? Nie panujesz nad złością, która pojawia się znikąd, niszczy Twoje relacje z otoczeniem i wzbudza poczucie winy?

Oferujemy psychoterapię złości i terapię agresji w formie indywidualnej terapii lub Treningu radzenia sobie ze złością w zależności od natury problemu pacjenta.

• ​Psychoterapia niekonstruktywnej złości oparta jest na technikach poznawczo-behawioralnych, ze szczególnym uwzględnieniem terapii skoncentrowanej na emocjach i treningu relaksacji.
• Trening zastępowania agresji to 10 1,5 h sesji, które stanowią całościowy program walki z zachowaniami agresywnymi.
  Więcej w zakładce obszary pomocy/Trening radzenia sobie ze złością. 

Złość jest to uczucie, które towarzyszy każdemu z nas na co dzień. Jednak kiedy zaczyna przybierać patologiczne rozmiary powinniśmy zastanowić się nad tym czy sami potrafimy się z nią uporać i czy nie należy udać się po pomoc.

Czym jest złość?

Złość to spowodowana strachem emocjonalna reakcja, która pojawia się, gdy nie możemy osiągnąć zamierzonego celu i tracimy poczucia kontroli. Jest ona często powiązana z powtarzającym się oddziaływaniem czynników stresogennych. Osoba narażona na działanie bodźców stresogennych, bez poczucia możliwości reakcji na nie często zaczyna reagować złością. Fundamentem złości jest strach.

Złość pełni funkcję komunikacyjną. Może być wyrażana krzykiem lub wręcz przeciwnie ignorancją a także w sposób fizyczny. Często jest ona wyrażana w nieakceptowalny społecznie sposób, dlatego, że emocję złości jest ciężko kontrolować, a wiąże się to z wyrzutem adrenaliny i przyspieszoną akcją serca.

Kumulowanie złości w ciele sieje spustoszenie, zaś wylewana na otoczenie przynosi cierpienie bliskim i Tobie.

Dlaczego się złościmy?

Nie lubimy i nie chcemy czuć złości, często mamy też z jej powodu poczucie winy, oskarżamy się o to, że jesteśmy złymi ludźmi. Napięcie i stres, które się w nas znajdują, nie mają ujścia, nawarstwiają się, kumulują, aż w końcu wybuchają postaci ataku złości. Długookresowe skrywanie emocji może powodować, że ostatecznie dochodzi do punktu krytycznego często w najmniej spodziewanych okolicznościach i przy niewinnej zupełnie osobie. Wyładowanie może nastąpić na przykład w sklepie podczas zakupów, czy wobec kolegi z pracy, czego wcale nie chcemy i nie jest dla nas dobre.

Zdarza się też czasami, że chcemy być uprzejmi i zjadamy nieposolone danie w restauracji albo tracimy swój czas słuchając kolejnej oferty z banku lub operatora sieci telefonów komórkowych. Zamiast konsekwentnie odmówić czy upomnieć się o sól, rezygnujemy z naszej potrzeby dla społecznej akceptacji. a potem gdzie indziej np. w domu lub pracy wybuchamy. Najczęściej niestety, obrywa się właśnie naszym pracownikom, partnerom, rodzicom lub dzieciom. Gdy i nasze konkretne potrzeby nie są spełnione nie mamy poczucia bezpieczeństwa. Złość i gniew ukrywa nasz strach. Nieświadomie widzimy w naszym partnerze wroga i wybuchamy na niego w momencie zagrożenia. ​

Terapia złości

Czasem złość pojawia się u człowieka tak często i jest tak nieznośnie intensywna, że otoczenie danej osoby i ona sama czują, że potrzebna jest jej pomoc. W trakcie spotkań z terapeutą uczy się się technik radzenia sobie z tą emocją, a więc pokazywania złości w sposób adekwatny (asertywny), powstrzymywania jej i technik relaksacyjnych. Terapeuta stara się też aby efekty pracy utrzymały się po skończeniu spotkań. Psychoterapia może pomóc odmienić życie danej osobie, naprawić relacje z bliskimi i pracownikami, poprawi też znacznie jakość jej życia.

W trakcie terapii zidentyfikujesz przyczyny złości, dowiesz się jak rozpoznawać jej zwiastuny. W procesie psychoterapii nauczysz się jak w asertywny i konstruktywny sposób wyrażać złość.

W gabinecie praca nad złością koncentruje się wokół takich zjawisk jak sposoby radzenia sobie z emocjami, systemie osobistych przekonań, procesie społecznego uczenia się.
Terapia nauczy Cię, w jaki sposób zmienić sposób myślenia o sobie, innych i świecie oraz związane z tym zachowania, co przekłada się na zmianę przetwarzania emocjonalnego, a w efekcie samopoczucia.